Konwencja o różnorodności biologicznej (ang. Convention on Biological Diversity, w skrócie CBD) wywodzi się z rosnącego uznania, że różnorodność biologiczna jest bogactwem o ogromnej wartości dla obecnych i przyszłych pokoleń na całym świecie [2]. Ma na celu ochronę różnorodności biologicznej oraz zrównoważone użytkowanie jej elementów. Weszła w życie w grudniu 1993 roku [3]. Jest to jedna z dwóch konwencji uchwalonych podczas Szczytu Ziemi w Rio w 1992 r., czyli Konferencji ONZ na temat Środowiska i Rozwoju. Drugą konwencją jest Ramowa Konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (ang. United Nations Framework Convention on Climate Change, w skrócie UNFCCC) [4]. W tym roku, w Egipcie, odbył się COP27 dotyczący klimatu. Natomiast COP (z ang. conference of the parties) poświęcony bioróżnorodności odbywa się co dwa lata od roku 2000 (ze względu na pandemię Covid-19 dopiero w tym roku odbyła się druga część CBD COP15).

Na drugiej części CBD COP15 obecni byli  przedstawiciele 188 rządów (95% wszystkich 196 Stron CBD ONZ, a także dwóch państw niebędących stronami – Stanów Zjednoczonych i Watykanu) [6]. CBD COP15 okazał się przełomowy. Po ponad czterech latach negocjacji, powtarzających się opóźnień spowodowanych pandemią Covid-19 i po ponad siedmiogodzinnym nadzwyczajnym posiedzeniu plenarnym podczas ostatniego dnia CBD COP15 przedstawiciele 186 krajów podpisali porozumienie, aby wprowadzić ludzkość na drogę życia w harmonii z naturą do połowy stulecia [7]. Przyjęcie globalnych ram różnorodności biologicznej (Global Biodiversity Framework, w skrócie GBF) ma na celu powstrzymanie utraty różnorodności biologicznej, przywracanie ekosystemów i ochronę praw ludności tubylczej. GBF Kunming-Montreal składa się z 4 nadrzędnych globalnych celów oraz 23 celów do osiągnięcia do 2030 roku [8].